Welkom
Mijn naam is Saar Tertoolen. Samen met mijn ouders, Ab en Esther, en mijn broer Cas woon ik in Dordrecht. Ik ben 15 jaar en zit momenteel in 3 VWO op het Insula College, locatie Halmaheiraplein in Dordrecht. Als ik mijn Masterskip avontuur ga beginnen, zit ik in de 4e (als het goed blijft gaan ;-). Ik weet nog niet goed wat ik later worden wil, vandaar dat ik een breed vakkenpakket ga kiezen zodat ik nog veel opties openhoud. Ik vind namelijk veel dingen leuk. Op school heb ik het over het algemeen naar mijn zin en ik heb er leuke vriendinnen.
Ik vind het leuk om actief bezig te zijn, zoals met hockey, zeilen, dansen en skiën. Helaas heb ik anderhalf jaar geleden een hele nare knieblessure opgelopen, waardoor dit er voor mij al een tijdje niet in zit. Inmiddels ben ik geopereerd en werk ik aan mijn weg terug. Dit is niet leuk, maar als grapje zeggen wij thuis regelmatig “what doesn’t kill you, makes you stronger” en daar houd ik me aan vast. Gelukkig heb ik nog veel andere hobby’s waardoor ik me maar weinig verveel. Ik vind het namelijk heel leuk om te koken/ bakken, creatief bezig te zijn en af te spreken met vriendinnen. Als bijbaantje pas ik op bij een heel leuk gezin, werk ik in een heel leuk restaurant en in een supermarkt. Naast dit alles is de wereld rondreizen mijn grootste passie. Ik houd ervan om verder te kijken dan alleen mijn eigen veilige omgeving en de verdere wereld te ontdekken. Met mijn ouders en broer heb ik al een paar mooie reizen gedaan.
De afgelopen jaren ben ik op zeilkamp bij de Wijde Aa geweest en heb er mijn CWO1 en vorderingsstaat 2 gehaald. Hier heb ik mijn plezier in zeilen ontdekt. Door de combinatie zeilplezier, reislust en interesse in onbekende dingen was ik eigenlijk meteen verkocht toen ik hoorde over Masterskip. Met een zeilboot langs verschillende landen varen lijkt me heel cool. Je ziet prachtige dingen, andere natuur, vreemde culturen, zonsop- en ondergangen en misschien wel dolfijnen. Maar het is natuurlijk veel meer dan het reizen alleen. Je gaat uit je eigen veilige comfortzone door met 30 onbekende medestudenten en de crew 6 weken weg te zijn. Het spreekt me ook aan om afgesloten te zijn van mijn normale ritme met school, sport, verplichtingen en ook van je telefoon. Ik hoop dat ik daar weer een ander stukje van mijzelf leer kennen. Ik denk dan ik mijn familie en vrienden erg ga missen maar 6 weken is op een heel mensenleven best kort (mijn ouders vinden 6 weken wel best lang…..). Kortom, ik heb er heel veel zin in om dit avontuur aan te gaan.
